Hokjes? Wat nou hokjes...!?

Waar een gekneusde enkel al niet goed voor is...! Heb ik ruimschoots de tijd om weer wat te bloggen, dit keer vanuit het halfbewolkte Saas Fee, Zwitserland, waar mijn zoon en ik 8 dagen verblijven voor onze jaarlijkse snowboardvakantie. Afgelopen dinsdag was ik echter zo 'slim' om op een steile piste op hoge snelheid onderuit te gaan, waarbij ik over de kop sloeg en mijn snowboard op de harde piste stuiterde, waarbij mijn linker enkel een oplawaai kreeg... Ik wist direct dat het foute boel was. Ik heb nog ter plekke mijn snowboardschoen en sok uitgetrokken en sneeuw op de pijnlijke enkel gelegd (niet echt lekker bij -12 maar dat terzijde), maar het mocht niet baten: de enkel werd dik en blauw (ook de nodige bloedvaatjes waren blijkbaar gesprongen). Ik was wel zo verstandig om daarna het hotel op te zoeken om de enkel rust te geven in de hoop na 2-3 dagen weer te kunnen boarden. Inmiddels is het donderdag en is de enkel nog steeds gezwollen en daarmee pijnlijk. Weliswaar minder dan dinsdag, maar nog altijd te pijnlijk om volledig te belasten. Natuurlijk hoop ik op een klein wonder, opdat ik morgen en zaterdag weer kan snowboarden, want om de snowboardvakantie op deze wijze te moeten beëindigen, dat vind ik lastig te verkroppen...

De laatste twee weken van december vind ik doorgaans niet de leukste dagen van het jaar: de korte dagen, de sociale verplichtingen, het gourmetten, steengrillen, de opgeklopte gezelligheid, het terugblikken op het afgelopen jaar, ieder jaar dezelfde 'kerstfilms' op tv (Home Alone 1, 2, 3, 4) en altijd weer die goede voornemens: stoppen met roken, starten met afvallen, minder alcohol nuttigen, meer gaan bewegen, etc. etc. En we weten allemaal hoe dat uiteindelijk uitpakt: er komt helemaal niets van terecht!
Wat dat betreft heb ik de goede voornemens al jaren geleden afgezworen; als ik al een goed voornemen heb, dan stel ik dat niet uit tot 1 januari van het nieuwe jaar. Al was het maar omdat van uitslel afstel komt; dat is ook een publiek geheim. Toen ik jaren geleden op een dag besloot om niet langer suiker in mijn koffie te doen, heb ik direct de daad bij het woord gevoegd. En dat viel overigens niet mee; het duurde zeker twee jaar voordat ik gewend was aan koffie zonder suiker, maar dat terzijde...
Eind 2010 liet ik mij dan toch verleiden tot een 'goed' voornemen voor 2011, namelijk om naast het microbloggen, ook weer mijn gewone blog nieuw leven in te blazen. En je raadt het al, daar kwam inderdaad niets van terecht ;-)
Maar nu 2011 ruim een week achter ons ligt, durf ik het wel aan: ik ga in 2012 weer bloggen en natuurlijk 'boter bij de vis'!